Depremzede kadın 4 çocuğuyla konteynerden atıldı
Asrın felaketinin ardından 4 çocuğuyla birlikte Gaziantep'i terk eden 35 yaşındaki 4 çocuk annesi kadın Antalya'da hem çalıştığı işten hem de çocuklarıyla birlikte kaldığı 10 10 metrekarelik konteynerden kovuldu.
Gaziantep'te 4 yıl önce eşinden boşanan kuaför Ö.K., 4 çocuğu ile annesinin yanına yerleşti. Ö.K., annesi ile anlaşmazlık yaşayınca çocuklarıyla işlettiği kuaför dükkanında yaşamaya başladı. Kahramanmaraş merkezli 11 ilde yıkıma neden olan depremlerde iş yeri hasar gören Ö.K., çocuklarıyla Antalya'ya getirilerek, Akdeniz Üniversitesi kampüsündeki öğrenci yurduna yerleştirildi.
Ö.K., Antalya'daki yurtta bir süre kaldıktan sonra çocuklarını da alarak Gaziantep'e döndü ve tekrar annesinin yanında kalmaya başladı. Bu süreçte iş arayan Ö.K., yaptığı görüşmeler sonucu Manavgat'ta bir fabrikada iş buldu.
2 hafta önce çocuklarıyla tekrar Manavgat'a gelen Ö.K., işe başladığı plastik fabrikasının bahçesinde işçiler için konulan 10 metrekarelik konteynere yerleştirildi. Çocuklarıyla konteynerde yaşamaya çalışan Ö.K., geçen hafta çalışma şartlarına ayak uyduramadığı gerekçesiyle işten çıkarılırken, erkek işçiler geleceği için konteyneri de boşaltması istendi.
"ÇOCUKLARIMI OKUTAMIYORUM"
En kısa sürede konteyneri boşaltması istenen Ö.K., çaresiz kaldığını, fabrikada çalışmakta zorlansa da çocukları için her zorluğu çekmeye razı olduğunu söyledi. Çocuklarının eğitimi için endişeli olduğunu anlatan Ö.K., "6 Şubat depreminde her şeyimi kaybettim. Çocuklarımın geçiminde çok sorunlar yaşıyorum. 1 oda yerde kalıyoruz, çocuklarımı okutmam lazım, hiçbirini okutamıyorum. Sürekli çalışabileceğim bir işim yok. Çocuklarımın geleceği için yardım rica ediyorum" dedi.
"OKULUMA DEVAM ETMEK İSTİYORUM"
Annesi fabrikada çalışırken konteynerde kardeşlerine bakan 17 yaşındaki İ.T., en büyük hayalinin avukatlık olduğunu gözyaşları içinde anlattı.
İ.T., "Bir evimiz olmadığı için bu hedefimi gerçekleştirmek biraz zor. Bir yerleşim yeri bulursak, hedefime kaldığım yerden devam etmek istiyorum. Hatta bu zamana kadar okulumdan da çok övgüler aldım. Takdir belgesi bir öğrenci için çok gurur verici. Anneme her zaman gurur vermek istedim, annemin benimle gurur duymasını istedim ve her zaman da başardım. Benim için okuldan daha önemli bir şey yok. Çünkü bir çocuğun geleceği kendi ellerindedir, ben de okuluma devam etmek istiyorum" diye konuştu.
"EV HANIMI GİBİYİM"
Kaldıkları konteynerde ders çalışma ortamı olmadığını anlatan İ.T., "Ev hanımı gibiyim, çünkü kardeşlerime bakmak zorundayım, annem çalışıyor. Bulaşık, çamaşır konularında tabii ki annemden yardım alıyorum. Ama bir öğrenci gibi geçmiyor hayatım, ders çalışmak için elverişli bir yerim yok" dedi.
