Abdurrahman Dilipak: ''Uygar değiller, dinleri de yok''

Yeni Akit Gazetesi yazarı Abdurrahman Dilipak bugün yazığı köşe yazısında NATO'nun beyin ölümünün gerçekleştiğini söyledi, AB'nin de batma eşiğinde olduğunu ifade etti.

Dilipak'ın yazısından ayrıntılar ise şu şekilde:

"AB ve NATO’nun geldiği noktada, Konrad Adenauer’in 3 adımda özgürlük hayalleri suya düşmüş gibi görülüyor. NATO’nun “Beyin ölümü” gerçekleşti ve AB dağılmanın eşiğinde.

Batı uygar bir toplum değil. Bir dinleri de yok. Bu ulus devletler fikrine gelmeden kendi aralarında 100 yıl savaştılar. Sonra 1600’lerin sonunda bu defa derebeyleri, seküler senyörler kiliseye karşı ayaklandılar. Ulus devletler böyle kuruldu. “Tanrının hakkı Tanrıya, Sezar’ın Hakkı Sezar’a” diye, sömürünün baş mimarı olan kiliseden servet, silah ve iktidarı geri istediler. Bu defa devletler arasında savaşlar yaşandı. Sömürge döneminde dünyada varolan 4 büyük ırktan birini yok ettiler, birini köleleştirdiler, birini sömürdüler. Bu sömürü mirasını paylaşmak için kendi aralarında 100 yıl savaşmaları yetmedi, bir sürü savaşlar yaşadıktan sonra kendi aralarında birlik olup yine savaştılar. 2’si sıcak, biri soğuk 3 dünya savaşı “armağan” ettiler dünyaya!? Kapitalizm dediler savaştılar, komünizm dediler savaştılar, faşizm dediler savaştılar, siyonizm dediler savaştılar, şimdi de demokrasi diye savaşıyorlar.

Son dünya savaşı 30 Nisan 1945’de Hitler’in intihar etmesinin ardından, 7 Mayıs 1945’te Almanya’nın Batı Müttefikleri’ne teslim olması ile sona erdi. 9 Mayıs 1945’de Rusya işgal ettikleri topraklara yerleşti. Yenilgiyi kabul edenAlmanya Sovyetler’e de teslim oldu. 

Almanya “görevini yapmış”, Yahudileri Filistin’e göndermişti(!). Hitler’in varlığı İsrail’in varlığına armağan oldu. Aslında Hitler ve Mussolini “Metodik Siyonist” idiler. Her şey onlar için, onlar tarafından ve onlara göre olacaktı ve onların kendilerinden başka dostları yoktu! Siyonistlerin “Üstün ırk” kavramını onlar kendi ırklarına uygulamışlardı. Komünistler bunun “kan” meselesi olmadığını savunarak “ırk tanımı” yerine “sınıf tanımı”nı koymuşlardı. Kapitalistler ise o yere “Kapital/Para”yı koyuyordu, üstün olan ona sahip olandı.

Vestfalya’da ulus tanımı yapılırken İngilizler toprağı, bayrağında haç olanlar mezheplerini, Almanlar “Kan birliği”ni seçmişti. Yahudiler “Kadın kanı”nı esas alırken, Almanlar “Erkek kanı”nı esas aldı. Diğer uluslar ise “Dil ve kültür aidiyeti”ne göre tanımlanacaktı. Bu da kafatası ölçümleri ile belirlenecekti. Bizde “Güneş dil teorisi”, “Kültür faaliyetleri”, “Kafatası ölçümü” buradan gelir.

Aynı günlerde Uzakdoğu’da müttefik birlikleri Japon adalarından önceki son adım olan Okinawa’yı ele geçirmişlerdi. 6 Ağustos 1945’de ABD Hiroşima’ya ilk atom bombasını attı. 8 Ağustos 1945’de SSCB Japonya’ya savaş ilan ederek Mançurya’yı işgal etti ama bir gün sonra 9 Ağustos 1945’de ABD 2. Atom bombasını Nagazaki’ye attı. Rusya ilerlemesini durdurdu. 15 Ağustos’ta ilan edilen ve resmi olarak 2 Eylül 1945’de, Japonya’nın “şartsız teslimiyet prensipleri” konusunda anlaşma sağlandı ve Japonya’nın resmen ABD’ye teslim olmasıyla 2. Dünya Savaşı sona erdi.

ABD Almanya’yı işgal ederken yanında İngiltere ve Fransa vardı. Japonya’yı teslim alırken tek başınaydı.

Adenauer kimdir? Avukat Şansölyeliğe (1949-1963) kadar yükselen hukukçu bir Alman devlet adamından söz ediyoruz. Adı Konrad Hermann Josef Adenauer, 5 Ocak 1876’da, Köln Katolik kilisesi özel kalem müdürü Konrad Adenauer ve eşi Helene’nin 5 çocuğundan 3’üncüsü olarak Köln’de dünyaya geldi. Ölümü (19 Nisan 1967). CDU (Hristiyan Demokratik Birlik Partisi) başkanı (1955-1966).. Kendi Katolik ama, Lutheryen, bir Kontrad ülkesinin başbakanı. O Almanya ile Fransa ile ilişkilerini düzelten, batı ile bütünleşmesini sağlayan kişilerin başında gelir. Birileri onu “kendi düşüncelerini çoğunluğun arzusu haline getirme ustası” biri olarak tanır. 

1917-1933 yıllarında Köln belediye başkanlığı da yaptı. Hitler döneminde de siyaset yaptı. Suçlandı, dışlandı. Bir yandan NATO’ya katılırken, öte yandan Rusya ile ilişkileri geliştirdi. 1933’te Hitler yönetimi döneminde “Prusya devlet konseyi başkanı” olan Adenauer, 1963’e geldiğinde yorgun, politik karmaşadan uzak, Bonn yakınlarındaki Rhöndorf’ta bahçıvanlık ve klasik müzik ile ilgilenerek geçirdi.

ABD’ye mesafeli idi. NATO onun için, savunma gücü olmasa da işgalci ülkelerle eşit konuma gelmesi için bir fırsat oluşturabilir mi idi? AB, ABD karşısında İngiltere ve Fransa’yı yanına alarak bir denge oluşmasına katkı sağlayabilir mi idi? ABD İngiltere ve Fransa’yı yanına alarak Doğu Almanya ve Berlin’in kurtuluşu yönünde bir fırsat doğurabilir mi idi..

O görmese de, Doğu Almanya ve Berlin kurtuldu.

Doğu Almanya vatandaşlarının Batı Almanya’ya kaçmalarını önlemek için Doğu Alman meclisinin kararı ile 13 Ağustos 1961 yılında Berlin’de yapımına başlanan 46 km uzunluğundaki duvarı gördü. Ama yapılışından 30 yıl sonra yıkılacaktı ama o yıkıldığını göremedi. 

Bugün Almanya hâlâ özgür değil. İngiltere birlikten ayrıldı, NATO dağılmak üzere. Almanya Fransa ile aynı çizgide değil. İtalya Almanya’ya daha yakın duruyor.

İşin daha da kötü yanı, Almanya, Amerikan, İngiliz ve Fransız derin devletleri ile Vatikan ve İsrail’in karanlık, kirli, derin planlarının merkez üssü durumunda.

Adenauer, önce ABD, İngiltere ve Fransa’yı arkasına alarak Rusların işgalinden kurtularak kaybettiği toprakları geri alacaktı. Sonra NATO içinde ABD, İngiltere ve Fransa ile eşit konuma gelecek, 3. aşamada AET/AB ile İngiltere ve Fransa ile bütünleşerek ABD işgalinden kurtulacaktı.

Ama olmadı. Japonya ve Almanya hâlâ işgal altında. Demokrasiymiş, özgürlükmüş. Hitler’in cinayetinin faturasını o günlerden habersiz Almanlar ödüyor. Ama, mesela nedense İtalya’da da faşist bir diktatörlük vardı ama, İtalya bağımsız.

Almanlar ve Japonlar’ın bu işten tek faydası oldu, o da paralarını silaha, savunmaya harcamadılar, maarif, sanayi ve sağlığa harcadılar.

Bir gün BM, NATO ve AB dağılır ya da yeniden yapılandırılacak olursa herhalde bu sorun da çözülür. Adenauer’in özgürlük / bağımsızlık hayali de gerçek olur!

Selâm ve dua ile."

Abdurrahman Dilipak'ın yazısının tamamı için...