Orta direk
Bu gidişle orta direk kalmayacak.
Geliriyle, geçimiyle, hizmetlerden yararlanma kalitesiyle,
Alt gelir grubuna doğru büyüme baskısı var; yoksulluğun yarı-çapı genişliyor.
Yeni dolar milyarderleri sayısındaki artış da şaşırtıcı değil; gelir dağılımımız çok bozuk.
Oysa, “orta direk” demokrasinin de belkemiği… Alt ve üst gruplar arasında sağduyu kalemi.
Nitelikli meslekler sınıfının havuzu; aydınlar, gazeteciler, siyasetçilerin yuvası…
Rahmetli Özal iktidara gelirken bu gerçeği tespit edenlerdendi, ne ki o 80’lerle birlikte,
Orta direk ‘çaptan düştü, 60’larda emekli ikramiyesi bir ev, 70’lerde bir araba aldırırdı..
Sonrasında ücretli, emekçi kesimler, hayat pahalılığının ağırlığı altında gitgide ezildi.
Kredi kartları borç sarmalı, elektrik, gaz, benzin zamlarını sübvanse edemez hale geldi.
Evet, “kayıtlı ekonomiler” için milli gelir kadar yaşam standartları (refah düzeyi) anlamlı.
Ve ama seçmen kitlesinin çoğu yılda on bin doları rüyasında bile göremezken…
Biz, daha çok gözleme oturtarak ve söze vurarak kıyaslamalar yapabiliyoruz.
Eğitim ve sağlık alanına bakınız… Bırakın başkalarıyla kıyası, kendi içimizde gerilemekteyiz.
4+4+4 düzenlemesiyle ilköğretim okullarının bazıları orta kademe okullara dönüştürülmekte.
Okula başlama yaşına dair tartışmalar gündemde. Fiziki olanaklara dair yetersizlikler de öyle.
O arada öğretmenlerin görev yerleri yeniden belirlenmekte. Doğrusu, belirsizlik sürmekte…
Dün olduğu gibi, özel veya “takviye edilmiş” okullar yeni ve eski varlık-lı kesimler için.
Dar ve orta gelirli ailelerin çocuklarıysa, daha kaliteli eğitim olanaklarına, artık daha uzaklar.
Sağlık alanı da özelleştirmeden payını aldı, alıyor; alacak görünüyor…
Üniversite poliklinikleri herhalde “boşaldı”. Meslek çalışanları adeta can çekişiyor.
Sanki şu deniyor: “Beğenmesen de sunulan hizmet, alınan ücret kadar”
Özel laboratuarlar, Aile Hekimliği ile 1. Basamak hizmetler arasında en geçerli yapılar.
Muayenehaneler ise, eski tas eski hamam. Sosyal kapsama alanı cepten çekmiyor!
Orta direğin sağlık hizmeti, zenginleşmedi, tam tersine yoksullara ‘sunulan, bölüşülür oldu.
Oysa, eğitim ve sağlık hizmetleri orta direğin de diğer tüm ailelerin de temel dayanakları.
Belki de milli gelirden “daha elle tutulur olarak”, yaşam kalitesinin nirengi noktaları.
Ya seyahat-tatil olanakları, kültür-sanat yapıtlarından yararlanma oranları?
Evet, bir dolu anlamda, belki de “bomboş bir yaşamın yamacında”, orta direk bel-veriyor…
Oysa, orta direğe “el verilmeden”; sorunlarının çözümüne el atılmadan,
Demokrasinin iyileşmesi, ekonominin gelişmesi,
Bir şarkıdaki gibi:
Zor dostum zor!