Mutluluğu Arıyorum

Ne güzel demiş Asiye Sınıcı, nerede mutluysanız orada yaşayın. Bu sabah onu okurken, o kadar duygulandım ki, gözümden bir anda yaşlar boşanıverdi. Öylesine güzel anlatmış ki derdini birkaç kelimeyle, hele de içten ve samimi olunca, bu sabah beni tam 12 den vurdu..

Keşke dedim içimden, keşke hayatta yüklendiğimiz sorumluluklarımız olmasa,

 hayatımızı her geçen gün daha da zorlaştıran yaşam standartımızın gerekleri yakamıza yapışmasa,

 hırslarımızdan, rekabetten uzaklaşabilsek,

 dünya ve ülkemizin gündeminden çok kendi benliğimizin gündemine baksak,

 bize öğretilmiş doğruların hepsini çöpe atıp saçma da olsa, yerine gerçekten istediklerimizi inşa etsek,

 ölümden korkmak yerine, yaşayamamaktan korksak, günleri çoğaltmaktan değil, anların tadını kaçırmayı saysak.

  Mutluluğun anlık değil de, aslında bir yaşam biçimi olduğunu ve nasıl elde edildiğini ve bir daha da yitirmemenin yolunu öğrensek..

Zayıflamaya ya da güzel olmaya çalışmadan, ruhumuzun ışığıyla güzel kalabilmeyi becersek.

 Yaşadığımız hayal kırıklıklarıyla , kazançların yanında, kayıplarda yaşadığımız, ruhumuz, aklımız ve bedenimizle  tam ve bütün olsak, yaşamımızda hiç kimseye ve hiçbir şeye bağımlı olmasak, kendi içimizdeki mutluluğu yakalasak ve bir daha hiç kaybetmesek..

Ve yaşamda nerede yaşamaktan mutlu oluyorsak orada yaşasak, ben bu günden itibaren yaklaşık 1 ay boyunca yazılarıma ara verip, zaman zaman hissettiğim mutluluğumun hiç kaybolmadığı bir yer arayacağım, teknolojiden, haberlerden, öğretilmişliklerden uzak bir tatile çıkıyorum.

Yazılarımı okuyan, yorum gönderen , benimle beraber olan  herkese sevgilerimi ve teşekkürlerimi gönderiyorum, mutluluk her daim yanınızda olsun…