Küreselden Ulusala iktisadi zorlukları kavramak ve aşmak...
Aksayan nakliyat, daralan depolama olanakları ve kırılan tedarik zinciri...
Petrol ve emtia fiyatlarının denge ve denetiminde türlü güçlükler...
Büyük deniz yollarını tehdit eden bölgesel savaşlar...
Güvenlik kaygılarının mesrulaştırdığı artan silahlanma harcamaları...
Tablo bu!
Hazinesi ve sosyal kurumları yüz ağırtan ülkeler yaralarını nispeten sardılar... Sarıyorlar!
Dünya her geçen gün daha eşitsiz ve doğanın yıkıma uğratıldığı bir yer haline geldi ve gelecek...
Bu acı da olsa yalın bir gerçek.
Bir "gerçek" daha var:
Türkiye gibi kamu yatırımı süspansiyonu hurdaya çıkarılmış ve tarım yeterliliği ile açıklarını sübvanse edemeyen ülkeler, çok çetin on yıllara girmek durumunda kalabilecekler.
Çifte savaş bekliyor Türkiyemizi;
bizi yoksullaştıran ekonomik tercihler ile
bizi dünyada yalnızlaştıran dış siyasetin kalıplarıyla savaş!..
Bu savaşın ise kimi cepheleri var, kimi muharebe/çatışma alanları var:
Enflasyon ile mücadele bunların başında geliyor...
Örneğin Şubat TÜFE'si aylık % 4,53. Yıllık enflasyon beklentisiyse % 67,07.
Resmi kurumlar son artışları gıdaya bağlıyor, iyi de; kıyamet burada kopmalı, hala üretim yanlısı bir siyaset izlenmiyor...
ÜFE ile TÜFE arasında makas açılıyor, aşırı karlı bankalardan kullanılan tüketici kredileri, yatırımcı işletme kredisini aşıyor; sorgulamada buraya odaklanılmalı,
oysa herkes üç maymunu oynuyor...
İktidar vergilere abanıyor, ancak vergi adaleti sağlanamıyor...
Cari Açık ciddi sorun olarak seyrediyor, ancak bir türlü ulusal sanayi programı devreye alınmıyor...
Kimileri uluslararası konjonktürden fakat büyük çoğunluğu yanlış iktisadi ve siyasi tercihlerden kaynaklanan sorunlarımızı aşmak için;
Ulusal üretimi, vergide denetimi, adil gelir dağılımını tesis etmek durumundayız...
Böyle gelmiş olabilir ama bu böyle gitmez ve gidemez; bunu anlamak ve kavramak zorundayız...