Elleri kocası tarafından kesildi, 72 yıl böyle yaşadı!

Saruhanlı'nın Taşdibi Mahallesinde yaşayan Ayşe Gökkaya (93), eşi Mehmet Ali Görmez ile 72 yıl önce evlendiklerini belirterek, evliliklerinin 8'inci ayında ellerini kaybetmesine neden olan acı olayı yaşadığını söyledi.

Yaşadığı acı dolayı olayı anlayan Ayşe Gökkaya, “Evleneli 8 ay olmuştu. Komşumuzun kızı evleniyordu. Düğünden önce çeyizlik eşyalar gelin ile damadın oturacağı eve yerleştirilmeye başladı. Ben de kayınvalidemin rızasıyla evden ikişer metreden oluşan iki parça basma alıp gelin evine götürdüm. Düğünden sonra geri alacaktım. Bizim buralarda adettir, düğünlerde göstermelik hediye götürülür. Düğün bitince geri alınır. Bu sebepten dolayı eşim bana çok kızdı” dedi.

"Bana kötü bir şey yapacağını anlamıştım"

Bir kaç gün sonra düğün olduğunu kaydeden Gökkaya, “Pazar günü gelinin baba evinden çıkacağı saatlerde, eşim eve gelip beni tarlaya götürmek istediğini söyledi. Bana kötü bir şey yapacağını anlamıştım. Hava da çok soğuktu. Tarlaya gitmek istemedim ama fazla direnemedim. Tarlaya gittiğimizde, bana hediyeyi hangi elimle verdiğimi sordu. Sağ elimle verdiğimi söyleyince, sağ elimi tırpanla bileğimden kesti. Ben de sol elimi uzatıp, 'Bunu da kes, tek başına bu ne işe yarayacak' dedim, sol elimi de kesti” diye konuştu.

Bir daha evlenmedi

Bu acı olayın ardından eşinin tutuklanıp hapse gönderildiğini, kendisinin ise bir süre hastanede tedavi gördüğünü dile getiren Gökkaya, o tarihte yeni evli oldukları için çocuklarının olmadığını, kendisinin de bir daha evlenmediğini kaydetti.

Kocası hapisten çıkınca yeğeni tarafından öldürüldü

Aradan 24 yıl geçtikten sonra 1973 yılında eşinin hapisten çıkıp köye döndüğünü belirten Gökkaya, yeğeninin cezaevinden yeni çıkan kocasını tüfekle vurup öldürdüğünü söyledi.

"Ellerim olmadan 72 yıldır çok zor günler yaşadım"

Üzerinden 72 yıl geçmesine rağmen bu olayı hatırlamak istemediğini, zaman zaman hatırlasa da gözlerinin yaşardığını ifade eden Ayşe Gökkaya, “Çok zor günler yaşadım. Ancak asla yılmadım. Ellerim olmadığı halde kendi işimi kendim yapmaya çalıştım. Dağdan kekik, mevsimine göre incir gibi meyvelerden toplayıp Saruhanlı ve Manisa'daki pazarlarda satarak geçimimi sağladım. Zaman zaman kardeşlerim yardımcı oldu. Allah'a şükür bu yaşıma kadar kimseye muhtaç olmadan yaşadım” diye konuştu.