Türkiye’nin beyaz melekleri
Türkiye'nin beyaz melekleri olarak nitelendirilebilecek "Albinolar", kimi zaman hayallerinden feragat etmek zorunda kalsalar da yaşamlarını normal insanlar gibi sürdürmeye çalışıyor.
Ten renklerinin farklılığı nedeniyle "Albino" olarak bilinen albinimzli bireylerin kimi askerliği düşlüyor, kimi güneşli bir havada uzun uzun denizi izlemeyi, kimisi de özgürce sokaklarda müziğini yapmayı istiyor.İsteklerinin naifliği, insanların kendi yaşantılarını sorgulaması gerektiğini düşündürtüyor. Hayatın koşturmacası içinde fark edilmeyen albinoların hikayeleri derin, yüzlerinin ardında beyaz düşler saklı. Hayat tecrübelerine dokunulan Albinolar, hayatın mucizelerine dair azalan hissiyatı yeniden kuvvetlendiriyor.Doğuştan pigment eksikliği nedeniyle deri, kıllar ve gözleri ak renkli olan "beyaz meleklere" dair hikayelere bakılırsa, durum bir o kadar fark edilmeye müsait ancak bir o kadar da bilinmez durumda. Türkiye'de tam sayıları bilinmeyen ve yaşamlarınıs normal insanlar gibi sürdürmeye çalışan Albinizmli bireyler, sürekli ihtiyaç duydukları güneş kremi ve teleskobik gözlük konusunda devletten daha fazla destek bekliyor. Mardin'de ailecek yaşayan albinizmli bireyler, İdris Adın (önortada), Kübra Adın (üstsağda), Büşra Adın (üstsolda), Abdurrahman Adın (önsolda) ve Berat Adın (önsağda).
Albinizmli bireylerden İstanbul'da yaşayan kardeşler Hakan(sağ1), Emre (sol1) Akpınar, Azra Akpınar (sağ2) ve Fatma Keleş (sol2).
Mardin'de yaşayan kardeşler Mehmet Nur(solda) ve Berat (sağda) Adın.
Albinizmli bireylerden İstanbul'da yaşayan baba kız Hakan(solda) ve Azra (sağda) Akpınar