Bu hafta sonu babalar günü.
Kimine göre sıradan bir gün ve yaşanıp tüketilecek!
Kimine göre hediyelerin en güzeli seçilip babalar mutlu edilecek.
Oysa bu günü yaşamak istemeyen binlerce insan var.
Evladını yitiren babaların acısı can bedenden çıkana dek, hiç dinmeyecek mesela. Babasını trafik kazasında kaybetmiş, teröre şehit vermiş evladın canı bir kere daha yanacak bugün. Babasını doya doya öpemeden büyüyen yaralı çocukların yarası bir kere daha kanayacak bugün! Babasını hayatın acımasız çarkında kaybetmiş, yıllardır yüzünü görmeden, sesini duymadan büyüyen çocukların yüreği bir kere daha sızlayacak bugün.
Benim için de böyle bir gün işte bugün. Yokla var arasında bir gün bugün.
Çocuk yaşta kaybettiğim, gözlerimin önünden gitmeyen, fotoğraflarındaki kederli, yorgun ama güler yüzünü hep içimde saklı tuttuğum, ama sesini unuttuğum babamdan uzak yaşadığım onlarca babalar gününden birisi bugün!
Geçmiş yıllardan farklı değil yani. Yine gözyaşı ve yine hüzün dolu olacak!
İstediğiniz kadar zengin olun, istediğiniz kadar yetiştirin kendinizi, isterseniz en gözde meslekleri yapın, isterseniz en sevilen insanlardan birisi olun. Sesin gürültünün içinde ve kalabalıklar içinde yaşayın. Hiç fark etmez!
Babanızı çocuk yaşta kaybettiyseniz ve doyasıya sarılıp “babam” diyemediyseniz içinizde hep bir boşluk vardır ve o boşluğu hiçbir şey dolduramaz.
Her babalar gününde mezarı başına gidip dualarımı yolluyorum, sevgi ve tüm içtenliğimle.
Sizi bilmem ama babalar gününde babama hiç hediye vermişliğim yok! Hediye paketi açarkenki heyecanına hiç tanık olamadım!
İnsanların aldıkları hediyeleri, mağazaların vitrinlerini, reklamları, ilanları görüyorum da…
Ben neler vermezdim ki! Bir kere sarılıp, canım babam, bu da senin hediyen, diyebilmek için…
Hediyeyi verdikten sonra birkaç saniyelik “acaba beğenecek mi?” duygusunu yaşayabilmek için, neler vermezdim!
Acı denen şey hayatın tam da göbeği. Ne olursanız olun, nerede nasıl yaşarsanız yaşayın bu acı yaşanıyor! Kaçış yok!
Bir baba olarak eminim ki babalar için en iyi hediye çocuğunu yanında ve mutlu görebilmektir! Yanınızdakini kıymetini bilin ve en güzel hediyeyi verin babanıza. Babalar gününü doyasıya yaşayın ve yaşatın babanıza.
Kutlu olsun, hep gülün! Dökeceğiniz gözyaşı mutluluktan olsun.
www.twitter.com/yolagiden
2009- SİZİN HİÇ BABANIZ ÖLDÜ MÜ?
2010- BABANIZ SES VEREBİLİYOR MU?
2011- EKSİK FOTOĞRAF KALMASIN İÇİNİZDE
">
Bu hafta sonu babalar günü.
Kimine göre sıradan bir gün ve yaşanıp tüketilecek!
Kimine göre hediyelerin en güzeli seçilip babalar mutlu edilecek.
Oysa bu günü yaşamak istemeyen binlerce insan var.
Evladını yitiren babaların acısı can bedenden çıkana dek, hiç dinmeyecek mesela. Babasını trafik kazasında kaybetmiş, teröre şehit vermiş evladın canı bir kere daha yanacak bugün. Babasını doya doya öpemeden büyüyen yaralı çocukların yarası bir kere daha kanayacak bugün! Babasını hayatın acımasız çarkında kaybetmiş, yıllardır yüzünü görmeden, sesini duymadan büyüyen çocukların yüreği bir kere daha sızlayacak bugün.
Benim için de böyle bir gün işte bugün. Yokla var arasında bir gün bugün.
Çocuk yaşta kaybettiğim, gözlerimin önünden gitmeyen, fotoğraflarındaki kederli, yorgun ama güler yüzünü hep içimde saklı tuttuğum, ama sesini unuttuğum babamdan uzak yaşadığım onlarca babalar gününden birisi bugün!
Geçmiş yıllardan farklı değil yani. Yine gözyaşı ve yine hüzün dolu olacak!
İstediğiniz kadar zengin olun, istediğiniz kadar yetiştirin kendinizi, isterseniz en gözde meslekleri yapın, isterseniz en sevilen insanlardan birisi olun. Sesin gürültünün içinde ve kalabalıklar içinde yaşayın. Hiç fark etmez!
Babanızı çocuk yaşta kaybettiyseniz ve doyasıya sarılıp “babam” diyemediyseniz içinizde hep bir boşluk vardır ve o boşluğu hiçbir şey dolduramaz.
Her babalar gününde mezarı başına gidip dualarımı yolluyorum, sevgi ve tüm içtenliğimle.
Sizi bilmem ama babalar gününde babama hiç hediye vermişliğim yok! Hediye paketi açarkenki heyecanına hiç tanık olamadım!
İnsanların aldıkları hediyeleri, mağazaların vitrinlerini, reklamları, ilanları görüyorum da…
Ben neler vermezdim ki! Bir kere sarılıp, canım babam, bu da senin hediyen, diyebilmek için…
Hediyeyi verdikten sonra birkaç saniyelik “acaba beğenecek mi?” duygusunu yaşayabilmek için, neler vermezdim!
Acı denen şey hayatın tam da göbeği. Ne olursanız olun, nerede nasıl yaşarsanız yaşayın bu acı yaşanıyor! Kaçış yok!
Bir baba olarak eminim ki babalar için en iyi hediye çocuğunu yanında ve mutlu görebilmektir! Yanınızdakini kıymetini bilin ve en güzel hediyeyi verin babanıza. Babalar gününü doyasıya yaşayın ve yaşatın babanıza.
Kutlu olsun, hep gülün! Dökeceğiniz gözyaşı mutluluktan olsun.
www.twitter.com/yolagiden
2009- SİZİN HİÇ BABANIZ ÖLDÜ MÜ?
2010- BABANIZ SES VEREBİLİYOR MU?
2011- EKSİK FOTOĞRAF KALMASIN İÇİNİZDE