Aşağıdaki yazıyı, Van Depreminden tam 18 saat sonra yazdım. Yazının ana fikiri, “ 3 gün sonra Van’da kar yağınca bu insanlar, özellikle de kadınlar ve çocuklar Kızılay’ın yazlık çadırında donar. Prefabrik konutlar yapılana kadar, kadın ve çocukları geçici olarak, Antalya’daki boş kamu kamplarına getirelim “ idi.
Aradan 4 gün geçti ve beklenen kar geldi.
Belki bir faydası olur diye tekrar yayınlıyorum.
Aydın Özdalga yazıyor...
Van’ı vuran deprem, yüzlerce insanı öldürdü, yüzlerce kişi enkaz altında. Kurtulan binlerce kişiyi kar kabusu bekliyor. Çözüm bu kişilerin derhal Antalya’ya getirilmesi...
Van’ı vuran ve yıkan deprem sonrası tam bir şok yaşanıyor. Bu satırların yazıldığı saatlerde depremin üzerinden 33 saat geçmişti ama kabus hala sürüyordu.
İnsanlar sokaklarda, tek bir çadır için birbiriyle kavga ediyor. Devletin bakanı bile “ Hala yeteri kadar çadır yok. İnşallah yarın çadırlar tamamlanacak “ diyor.
İyi de, yarın her aileye bir çadır kurulsa bile ne olacak ?
Yarın çadırla birlikte, kar ve dondurucu soğuk da geliyor...
Bunun anlamı tam bir kabus.
Ben Gölcük doğumluyum. 1999 depreminde, depremden 3 saat sonra oradaydım. Değirmendere’deki evimiz yıkılmış, 14 komşumuz vefat etmişti. Bu tradejiyi, hem bir gölcüklü, hem bir televizyon habercisi olarak aylarca izledim.
Gölcük İstanbul’a sadece 95 kilometre uzaktaydı. Aylardan ağustosdu. Buna rağmen insanların önce çadıra, sonra portatif barakalara çıkması bile 3 ay sürdü.
İstanbula 1.500 Km. uzaklıkta olan Van’da, bu kış koşullarında, geçici iskanın tamamlanması aylar sürecektir. Bu zavalı insanların, özellikle de kadın ve çocukların bu kış ortamında buna dayanması mümkün değil !
Peki ne yapmalı ?
Yapılacak tek şey var !
Devlet hava köprüsü kurarak, öncelikle evsiz kalmış çocuk ve kadınları derhal Antalya’ya getirmelidir.. Antalya ve çevresinde da kamu kuruluşlarına ve silahlı kuvvetlere ait çok sayıda tatil kampı, bugünlerde boş. Binlerce insanı ağırlama kapasitesi olan bu kampları yeniden açmak, en fazla 24 saat sürer.
300 kişilik THY uçakları, bu insanları en geç 2 gün içinde hava köprüsü ile Antalya’ya getirir ve bu insanlar için geçici bir yaşam kurulur, çocuklar açılacak sınıflarda eğitime başlar. Deprem sonrası Antalya’ya gelen bu kişiler, yaşadıkları travmayı daha kolay atlatır.
Bence en doğru ve hızlı çözüm budur. Daha pratik bir çözümü olan varsa, yazsın tartışalım.
Evi yıkılanlara Antalya’da geçici bir yeni hayat kurulduktan sonra, devlet önce enkazları kaldırıp, hayatın normale dönmesini sağlar, hemen ardından da TOKİ hızla yeni deprem konutlarının yapımına başlar ve 6 ayda bu işi bitirir. Depremzedeler de ilk baharda memleketine döner.
Umarım bu krizi yönetenler, bu öneriyi dikkate alır...
Bir çift sözümde, bu yazıya hemen yorum yapacak bazı kişilere..
PKK teröründen ve şehit haberinden çıldırma noktasına gelmiş bazı kişiler, şimdi, muhtemelen, “ Olur, bir de bu kişileri mavi tura çıkartalım bari. Onlar bizim polisimize taş attılar, şehitlerimize sevindiler “ diyecek.
Doğrudur, bu kişiler içinde PKK’yı desteklemiş, polise taş atmış, şehitlerimize sevinmiş bazı kişiler olabilir. Ama sırf bu kişilere olan haklı tepkimiz yüzünden, tüm bölge insanlarına kızamayız.
İnanın; bu devlet, bu millet Van’lı depremzedelere sahip çıktığı zaman, bu asil davranış PKK’ya vurulacak en büyük darbe olacaktır.
O zaman sadece depremzede Van’lılar değil, tüm kürt kökenli vatandaşlarımız, Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olmanın nasıl güzel bir şey olduğunu kavrayacak ve PKK’lı katillere var gücüyle “ Sen benim temsilcim olamazsın. Benim için öldürme “ diye haykıracaktır.
Aydın Özdalga
www.twitter.com/aydinozdalga
">
Aşağıdaki yazıyı, Van Depreminden tam 18 saat sonra yazdım. Yazının ana fikiri, “ 3 gün sonra Van’da kar yağınca bu insanlar, özellikle de kadınlar ve çocuklar Kızılay’ın yazlık çadırında donar. Prefabrik konutlar yapılana kadar, kadın ve çocukları geçici olarak, Antalya’daki boş kamu kamplarına getirelim “ idi.
Aradan 4 gün geçti ve beklenen kar geldi.
Belki bir faydası olur diye tekrar yayınlıyorum.
Aydın Özdalga yazıyor...
Van’ı vuran deprem, yüzlerce insanı öldürdü, yüzlerce kişi enkaz altında. Kurtulan binlerce kişiyi kar kabusu bekliyor. Çözüm bu kişilerin derhal Antalya’ya getirilmesi...
Van’ı vuran ve yıkan deprem sonrası tam bir şok yaşanıyor. Bu satırların yazıldığı saatlerde depremin üzerinden 33 saat geçmişti ama kabus hala sürüyordu.
İnsanlar sokaklarda, tek bir çadır için birbiriyle kavga ediyor. Devletin bakanı bile “ Hala yeteri kadar çadır yok. İnşallah yarın çadırlar tamamlanacak “ diyor.
İyi de, yarın her aileye bir çadır kurulsa bile ne olacak ?
Yarın çadırla birlikte, kar ve dondurucu soğuk da geliyor...
Bunun anlamı tam bir kabus.
Ben Gölcük doğumluyum. 1999 depreminde, depremden 3 saat sonra oradaydım. Değirmendere’deki evimiz yıkılmış, 14 komşumuz vefat etmişti. Bu tradejiyi, hem bir gölcüklü, hem bir televizyon habercisi olarak aylarca izledim.
Gölcük İstanbul’a sadece 95 kilometre uzaktaydı. Aylardan ağustosdu. Buna rağmen insanların önce çadıra, sonra portatif barakalara çıkması bile 3 ay sürdü.
İstanbula 1.500 Km. uzaklıkta olan Van’da, bu kış koşullarında, geçici iskanın tamamlanması aylar sürecektir. Bu zavalı insanların, özellikle de kadın ve çocukların bu kış ortamında buna dayanması mümkün değil !
Peki ne yapmalı ?
Yapılacak tek şey var !
Devlet hava köprüsü kurarak, öncelikle evsiz kalmış çocuk ve kadınları derhal Antalya’ya getirmelidir.. Antalya ve çevresinde da kamu kuruluşlarına ve silahlı kuvvetlere ait çok sayıda tatil kampı, bugünlerde boş. Binlerce insanı ağırlama kapasitesi olan bu kampları yeniden açmak, en fazla 24 saat sürer.
300 kişilik THY uçakları, bu insanları en geç 2 gün içinde hava köprüsü ile Antalya’ya getirir ve bu insanlar için geçici bir yaşam kurulur, çocuklar açılacak sınıflarda eğitime başlar. Deprem sonrası Antalya’ya gelen bu kişiler, yaşadıkları travmayı daha kolay atlatır.
Bence en doğru ve hızlı çözüm budur. Daha pratik bir çözümü olan varsa, yazsın tartışalım.
Evi yıkılanlara Antalya’da geçici bir yeni hayat kurulduktan sonra, devlet önce enkazları kaldırıp, hayatın normale dönmesini sağlar, hemen ardından da TOKİ hızla yeni deprem konutlarının yapımına başlar ve 6 ayda bu işi bitirir. Depremzedeler de ilk baharda memleketine döner.
Umarım bu krizi yönetenler, bu öneriyi dikkate alır...
Bir çift sözümde, bu yazıya hemen yorum yapacak bazı kişilere..
PKK teröründen ve şehit haberinden çıldırma noktasına gelmiş bazı kişiler, şimdi, muhtemelen, “ Olur, bir de bu kişileri mavi tura çıkartalım bari. Onlar bizim polisimize taş attılar, şehitlerimize sevindiler “ diyecek.
Doğrudur, bu kişiler içinde PKK’yı desteklemiş, polise taş atmış, şehitlerimize sevinmiş bazı kişiler olabilir. Ama sırf bu kişilere olan haklı tepkimiz yüzünden, tüm bölge insanlarına kızamayız.
İnanın; bu devlet, bu millet Van’lı depremzedelere sahip çıktığı zaman, bu asil davranış PKK’ya vurulacak en büyük darbe olacaktır.
O zaman sadece depremzede Van’lılar değil, tüm kürt kökenli vatandaşlarımız, Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olmanın nasıl güzel bir şey olduğunu kavrayacak ve PKK’lı katillere var gücüyle “ Sen benim temsilcim olamazsın. Benim için öldürme “ diye haykıracaktır.
Aydın Özdalga
www.twitter.com/aydinozdalga