Öyle bir ülkede yaşıyoruz ki; sabah konuşulan gündem maddesi akşam olmadan tarih çöplüğüne gönderilmiş oluyor.
Köşe yazarlarının işi gerçekten zor bu ülkede!
Yazı yazmak için kafanda tasarladığın konu sen yazana kadar eskimiş olma ihtimali çok yüksek! Ve üstelik hiçbir tartışma sonuca bağlanmadan kapanıyor!
Herkes kendi gündemini yaratma derdinde çünkü.
Hep konuşulmak, hep gündemde kalmak ve bu şekilde hayatını idame ettirme peşinde insanlar. Ne de olsa reklamın iyisi kötüsü olmaz.
Bir konuyu tartışırken bakmışsınız gözler ve dikkatler başka yere çevrilmiş!
Bıraktığınız yerde kalmıyor hayat tamam ama bu kadar da hızlı dönmez ki dünya.
Kısacası bu ülkede istikrar zor iş…
Yaşadıklarından ders almayanlar hep yenilen boksörlerdir.
Bu yüzden bu ülkenin ezilmesi, yenilmesi…
Dış politikadaki aksamalar, muhtıralar, darbeler defterimizin kabarıklığı…
Ders almayan insanlardan oluşuyor bu ülke.
Günlük yaşadığımız için bu hüzünlerimiz, gözyaşımız.
Bir düşünün bir hafta boyunca ne tartışıldı, ne kaldı elinizde…
Bir düşünün onca kavganın, gürültünün, tozun dumanın arasında ne kaldı aklınızda?
Bir düşünün bakalım… Geçen yıl Nisan ayı başlarında mesela, ne tartışıyorduk?
Obama acaba “Ermeni Soykırımı” diyecek mi?
Tartıştık, günlerce, gecelerce naklen yayınlar yapıldı, konuşmalar, çözüm önerileri.
Amerika’ya ekipler gitti, görüşmeler yapıldı.
Diplomasi atağına geçildi!
Çözüm önerileri adı ardına sıralanıyordu.
Lobi faaliyetlerine girişilmeliydi.
Ermenilerle iyi ilişkiler sayesinde bu iddialar bertaraf edilebilirdi.
Sınır kapıları açılmalıydı.
Türkiye’deki Ermeniler daha etkin görevlere getirilmeliydi.
Neler söylendi, neler dile getirildi.
Sonra tozlu raflara kaldırıldı bir yıl sonra buluşmak üzere.
Mart ayı bitmedi ama Nisan uzaklardan el sallamaya başladı…
Acaba Obama “Ermeni Soykırımı” diyecek mi?
Türkiye gibi bir ülke için böylesi uzun planlara alışkın değildir.
Gündemimizde milletvekili olmak için aday sırasına giren devlet memurları var.
Sahi dün ne konuşuluyordu, hatırlıyor musunuz?
Erbakan hakkında yazılanlar, Ergenekon, taciz, tecavüz, Hüseyin Üzmez…
Soner Yalçın, Odatv…
Hangisi kaldı aklınızda, hangisi tartışılıyor hala?
Bu ülkenin yarın neyi tartışması gerektiği birilerinin elindeki kumanda da gizli.
Hangi tuşa dokunursa o tartışılır.
Bu yüzden size asıl meseleyi tartıştırmazlar.
Ortaya bir gündem maddesi atılır ve ikinci sınıf sahne sanatçıları sahne alır.
Siz de ortak olursunuz.
Perde gerisinden paylar yapılır ruhunuz duymaz!
Siz hala annenizin gündemini tartıştığınızı sanırsınız.
www.twitter.com/yolagiden
">
Öyle bir ülkede yaşıyoruz ki; sabah konuşulan gündem maddesi akşam olmadan tarih çöplüğüne gönderilmiş oluyor.
Köşe yazarlarının işi gerçekten zor bu ülkede!
Yazı yazmak için kafanda tasarladığın konu sen yazana kadar eskimiş olma ihtimali çok yüksek! Ve üstelik hiçbir tartışma sonuca bağlanmadan kapanıyor!
Herkes kendi gündemini yaratma derdinde çünkü.
Hep konuşulmak, hep gündemde kalmak ve bu şekilde hayatını idame ettirme peşinde insanlar. Ne de olsa reklamın iyisi kötüsü olmaz.
Bir konuyu tartışırken bakmışsınız gözler ve dikkatler başka yere çevrilmiş!
Bıraktığınız yerde kalmıyor hayat tamam ama bu kadar da hızlı dönmez ki dünya.
Kısacası bu ülkede istikrar zor iş…
Yaşadıklarından ders almayanlar hep yenilen boksörlerdir.
Bu yüzden bu ülkenin ezilmesi, yenilmesi…
Dış politikadaki aksamalar, muhtıralar, darbeler defterimizin kabarıklığı…
Ders almayan insanlardan oluşuyor bu ülke.
Günlük yaşadığımız için bu hüzünlerimiz, gözyaşımız.
Bir düşünün bir hafta boyunca ne tartışıldı, ne kaldı elinizde…
Bir düşünün onca kavganın, gürültünün, tozun dumanın arasında ne kaldı aklınızda?
Bir düşünün bakalım… Geçen yıl Nisan ayı başlarında mesela, ne tartışıyorduk?
Obama acaba “Ermeni Soykırımı” diyecek mi?
Tartıştık, günlerce, gecelerce naklen yayınlar yapıldı, konuşmalar, çözüm önerileri.
Amerika’ya ekipler gitti, görüşmeler yapıldı.
Diplomasi atağına geçildi!
Çözüm önerileri adı ardına sıralanıyordu.
Lobi faaliyetlerine girişilmeliydi.
Ermenilerle iyi ilişkiler sayesinde bu iddialar bertaraf edilebilirdi.
Sınır kapıları açılmalıydı.
Türkiye’deki Ermeniler daha etkin görevlere getirilmeliydi.
Neler söylendi, neler dile getirildi.
Sonra tozlu raflara kaldırıldı bir yıl sonra buluşmak üzere.
Mart ayı bitmedi ama Nisan uzaklardan el sallamaya başladı…
Acaba Obama “Ermeni Soykırımı” diyecek mi?
Türkiye gibi bir ülke için böylesi uzun planlara alışkın değildir.
Gündemimizde milletvekili olmak için aday sırasına giren devlet memurları var.
Sahi dün ne konuşuluyordu, hatırlıyor musunuz?
Erbakan hakkında yazılanlar, Ergenekon, taciz, tecavüz, Hüseyin Üzmez…
Soner Yalçın, Odatv…
Hangisi kaldı aklınızda, hangisi tartışılıyor hala?
Bu ülkenin yarın neyi tartışması gerektiği birilerinin elindeki kumanda da gizli.
Hangi tuşa dokunursa o tartışılır.
Bu yüzden size asıl meseleyi tartıştırmazlar.
Ortaya bir gündem maddesi atılır ve ikinci sınıf sahne sanatçıları sahne alır.
Siz de ortak olursunuz.
Perde gerisinden paylar yapılır ruhunuz duymaz!
Siz hala annenizin gündemini tartıştığınızı sanırsınız.
www.twitter.com/yolagiden