Türkiye, iş güvenliği ve işçi sağlığı açısından çok olumsuz verilerle karşı karşıya…
Ölümlü kazalarda Avrupa’da birinci; dünyada üçüncüyüz.
Sadece geçen yıl 1.886 “ölümlü iş kazası”, bir başka deyişle “iş cinayeti” meydana gelmiş.
İş kazalarının bir önceki yıla göre % 83 arttığı 2013 yılındaysa 191.389 iş kazası yaşanmış.
“Meslek hastalıkları” ise, tam bir “kara delik”: Tahmin edilen 75 bin, kayda geçen 371!
Sendikasızlaştırma, esnek çalıştırma, taşeronluk ve çocuk işçiliği, ayıplı olgularımız…
Çalışma yaşamı, 4857 s. İş Kanunu, 5510 s. Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu gibi çeşitli yasal düzenlemelere tabi.
Bunlardan 6331 s. İş Sağlığı ve Güvenliği Yasası, bu yazıdaki konuları çerçeveleyen yasa.
Soma, Kozlu, Ermenek ve Mecidiyeköy faciaları sonrası yapılan değişiklikler ise yetersiz.
Çalışma yaşamı “güven” vermiyor. Peki ya emeklilik güvence veriyor mu? İşsizlikse almış başını gidiyor…
O arada, çeşitli işlere koşturulan 890 bin çocuktan % 3,4’ü sakatlanmış, yaralanmış; 3’te 1’ine iş yerinde yemek verilmiyor; yarısından çoğu 400 liranın altında para kazanıyor! (1)
Tablo, bu!
Genel olarak ekonomimizi gözden geçirmeye, çalışma yaşamını ise yenilemeye mecburuz.
Ulusal İş Sağlığı ve Güvenliği Konseyi emek ağırlıklı olarak yeniden yapılandırılmalı.
Kıdem Tazminatında “geriye” gidilmemeli, esnek ve kuralsız çalıştırılma önlenmeli.
Taşeronluk sisteminin neredeyse kalıcılaştırılmasının önüne geçilmeli.
Sendika özendirilmeli. "Sendika nedeniyle işten atma" diye çağdışı bir uygulama olmamalı.
"Az tehlikeli" ve de 50’den az işçinin çalıştığı yerlerde hekim zorunluluğuna hemen geçilmeli. (2)
İş Güvenliği Mühendisi eğitiminde odalara yetki verilmeli, bu uygulama yaygınlaşmalı.
Meslek hastalıklarına yönelik sağlık birimlerinin artması ve niteliğinin yükselmesi sağlanmalı.
Eğitim ve öğretim programlarında iş güvenliği konuları yaygın olarak işlenmeli.
Türkiye, gün yitirmeden sosyal bir hukuk devletine yaraşır, çalışma yaşamı koşullarına kavuşturulmalıdır.
(1): 8. Ulusal İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Kongresi.
TMMOB Makine Mühendisleri Odası. 16-18 Nisan. Adana. Basın Duyurusu.
(2): DİSK Araştırma Merkezi. Nisan 2015. Basın.
">
Türkiye, iş güvenliği ve işçi sağlığı açısından çok olumsuz verilerle karşı karşıya…
Ölümlü kazalarda Avrupa’da birinci; dünyada üçüncüyüz.
Sadece geçen yıl 1.886 “ölümlü iş kazası”, bir başka deyişle “iş cinayeti” meydana gelmiş.
İş kazalarının bir önceki yıla göre % 83 arttığı 2013 yılındaysa 191.389 iş kazası yaşanmış.
“Meslek hastalıkları” ise, tam bir “kara delik”: Tahmin edilen 75 bin, kayda geçen 371!
Sendikasızlaştırma, esnek çalıştırma, taşeronluk ve çocuk işçiliği, ayıplı olgularımız…
Çalışma yaşamı, 4857 s. İş Kanunu, 5510 s. Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu gibi çeşitli yasal düzenlemelere tabi.
Bunlardan 6331 s. İş Sağlığı ve Güvenliği Yasası, bu yazıdaki konuları çerçeveleyen yasa.
Soma, Kozlu, Ermenek ve Mecidiyeköy faciaları sonrası yapılan değişiklikler ise yetersiz.
Çalışma yaşamı “güven” vermiyor. Peki ya emeklilik güvence veriyor mu? İşsizlikse almış başını gidiyor…
O arada, çeşitli işlere koşturulan 890 bin çocuktan % 3,4’ü sakatlanmış, yaralanmış; 3’te 1’ine iş yerinde yemek verilmiyor; yarısından çoğu 400 liranın altında para kazanıyor! (1)
Tablo, bu!
Genel olarak ekonomimizi gözden geçirmeye, çalışma yaşamını ise yenilemeye mecburuz.
Ulusal İş Sağlığı ve Güvenliği Konseyi emek ağırlıklı olarak yeniden yapılandırılmalı.
Kıdem Tazminatında “geriye” gidilmemeli, esnek ve kuralsız çalıştırılma önlenmeli.
Taşeronluk sisteminin neredeyse kalıcılaştırılmasının önüne geçilmeli.
Sendika özendirilmeli. "Sendika nedeniyle işten atma" diye çağdışı bir uygulama olmamalı.
"Az tehlikeli" ve de 50’den az işçinin çalıştığı yerlerde hekim zorunluluğuna hemen geçilmeli. (2)
İş Güvenliği Mühendisi eğitiminde odalara yetki verilmeli, bu uygulama yaygınlaşmalı.
Meslek hastalıklarına yönelik sağlık birimlerinin artması ve niteliğinin yükselmesi sağlanmalı.
Eğitim ve öğretim programlarında iş güvenliği konuları yaygın olarak işlenmeli.
Türkiye, gün yitirmeden sosyal bir hukuk devletine yaraşır, çalışma yaşamı koşullarına kavuşturulmalıdır.
(1): 8. Ulusal İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Kongresi.
TMMOB Makine Mühendisleri Odası. 16-18 Nisan. Adana. Basın Duyurusu.
(2): DİSK Araştırma Merkezi. Nisan 2015. Basın.