Bu gün, A.K.P’ li meclis üyelerince, Malatya’ da ki en büyük üst geçitten, Ergenekon ismi kaldırılıp, yerine Muhsin Yazıcıoğlu’ nun ismi verilecekmiş.
Bağımsız belediye meclis üyesi bir vatandaşta, A.K.P’ li meclis üyelerini, Alperenler ile Ülkücüleri birbirine düşürmekle suçlamış.
Şimdi bu örnek bile, bizim olayları değerlendirirken ne kadar yanlış bir yol izlediğimizi gösteriyor.
Birincisi; neden içerikten ve anlamdan çok şekillere takılıyoruz?
Yani bir üst geçitin ismi bu kadar önemliyse, güncel konulara göre değişen, o günün değer yargılarını yansıtan isimler vermeyin.
Yok verdiniz diyelim, o zaman da, dün övdüğünüz bir şeyi bu gün yermeyin.
Bu kadar kolay mı, insanları galeyana getirmek, Alperenlerle, Ülkücüler karşı karşıya gelirmiş.
Üst geçitin ismi değişti, vay utanmazların yaptığına bak, biz de bunun karşılığında başka bir şey yapalım deyip, birbirlerine mi düşecekler. Niye yani?
Düşmeyiversinler efendim..
Darbe ismini çağrıştıran her şeyi ortadan yok edelim.
Peki, o darbeye giden yoldaki zihniyeti, ya da o ortamı düzeltmeden, sadece üst geçit, okul, köprü v.s isimleri değiştirerek, darbe zihniyetini de mi yok etmiş olacağız?
Hiç sanmıyorum. Keşke mesele o kadar basit olsa..
Geçtiğimiz günlerde, 7 tane genececik kardeşimizi yine terör saldırılarında, şehit verdik.
Dünya güzeli Serap, hiç günahı yokken, pis bir terör saldırısı sonucunda, yanarak bir süredir sürdürdüğü yaşam mücadelesini kaybetti.
Bunları değiştirebiliyormuyuz, zamanı geriye sarıp, kayıplarımızı geri getirme şansımız var mı?
Biz nelerle uğraşıyoruz, gerçekte yaşam nasıl akıp ellerimizden gidiveriyor? ..
Ne yaparsak yapalım, demek ki, bir yerlerde yanlışlar yapıyoruz ki, istemediğimiz olaylar aynen devam ediyor..
Obama, Beyaz Saray’ da Tayyip Erdoğan ile yaptığı görüşmede, biz de teröre karşı yanınızdayız diyor, şehitlere baş sağlığı diliyor..
İki lider, yan yana oturup, sıcak ve samimi bir ortamda, dostluk mesajları veriyor. İyi , güzel….
Ama kayıplarımız geri gelmiyor, ya da tüm bu iyi niyetli davranışlar, acılarımızı dindirmiyor.
Öyle demokratik açılımla, uzadıkça uzayan Ergenekon gündemiyle, Avrupa Birliği’ ne girdik, giriyoruz, konuşuyoruz söylemleriyle, üst geçitten Ergenekon ismini kaldıralım, Kenan Evren’ in ismini okullardan alalım zihniyetiyle maalesef reel sorunlar çözülmüyor…
Biz bazen kendi görüşlerimizi yazıyoruz, çiziyoruz, bazen de bize gelen mailler doğrultusunda yazılarımıza yön veriyoruz.
Ama oy verip de meclise gönderdiğimiz insanlardan, terör sorunu başta olmak üzere pek çok soruna, laf üretmek ya da, gündemi meşgul etmek yerine , gerçekçi, kalıcı çözümler bekliyoruz..
">
Bu gün, A.K.P’ li meclis üyelerince, Malatya’ da ki en büyük üst geçitten, Ergenekon ismi kaldırılıp, yerine Muhsin Yazıcıoğlu’ nun ismi verilecekmiş.
Bağımsız belediye meclis üyesi bir vatandaşta, A.K.P’ li meclis üyelerini, Alperenler ile Ülkücüleri birbirine düşürmekle suçlamış.
Şimdi bu örnek bile, bizim olayları değerlendirirken ne kadar yanlış bir yol izlediğimizi gösteriyor.
Birincisi; neden içerikten ve anlamdan çok şekillere takılıyoruz?
Yani bir üst geçitin ismi bu kadar önemliyse, güncel konulara göre değişen, o günün değer yargılarını yansıtan isimler vermeyin.
Yok verdiniz diyelim, o zaman da, dün övdüğünüz bir şeyi bu gün yermeyin.
Bu kadar kolay mı, insanları galeyana getirmek, Alperenlerle, Ülkücüler karşı karşıya gelirmiş.
Üst geçitin ismi değişti, vay utanmazların yaptığına bak, biz de bunun karşılığında başka bir şey yapalım deyip, birbirlerine mi düşecekler. Niye yani?
Düşmeyiversinler efendim..
Darbe ismini çağrıştıran her şeyi ortadan yok edelim.
Peki, o darbeye giden yoldaki zihniyeti, ya da o ortamı düzeltmeden, sadece üst geçit, okul, köprü v.s isimleri değiştirerek, darbe zihniyetini de mi yok etmiş olacağız?
Hiç sanmıyorum. Keşke mesele o kadar basit olsa..
Geçtiğimiz günlerde, 7 tane genececik kardeşimizi yine terör saldırılarında, şehit verdik.
Dünya güzeli Serap, hiç günahı yokken, pis bir terör saldırısı sonucunda, yanarak bir süredir sürdürdüğü yaşam mücadelesini kaybetti.
Bunları değiştirebiliyormuyuz, zamanı geriye sarıp, kayıplarımızı geri getirme şansımız var mı?
Biz nelerle uğraşıyoruz, gerçekte yaşam nasıl akıp ellerimizden gidiveriyor? ..
Ne yaparsak yapalım, demek ki, bir yerlerde yanlışlar yapıyoruz ki, istemediğimiz olaylar aynen devam ediyor..
Obama, Beyaz Saray’ da Tayyip Erdoğan ile yaptığı görüşmede, biz de teröre karşı yanınızdayız diyor, şehitlere baş sağlığı diliyor..
İki lider, yan yana oturup, sıcak ve samimi bir ortamda, dostluk mesajları veriyor. İyi , güzel….
Ama kayıplarımız geri gelmiyor, ya da tüm bu iyi niyetli davranışlar, acılarımızı dindirmiyor.
Öyle demokratik açılımla, uzadıkça uzayan Ergenekon gündemiyle, Avrupa Birliği’ ne girdik, giriyoruz, konuşuyoruz söylemleriyle, üst geçitten Ergenekon ismini kaldıralım, Kenan Evren’ in ismini okullardan alalım zihniyetiyle maalesef reel sorunlar çözülmüyor…
Biz bazen kendi görüşlerimizi yazıyoruz, çiziyoruz, bazen de bize gelen mailler doğrultusunda yazılarımıza yön veriyoruz.
Ama oy verip de meclise gönderdiğimiz insanlardan, terör sorunu başta olmak üzere pek çok soruna, laf üretmek ya da, gündemi meşgul etmek yerine , gerçekçi, kalıcı çözümler bekliyoruz..