Yargıtay’dan emsal karar: Cinsel istismara göz yumana ceza

Bir cinsel istismar davasının temyiz müracaatını değerlendiren Yargıtay Ceza Genel Kurulu, cinsel istismara göz yumanların da cezalandırılması gerektiğine karar verdi.

İddiaya göre, bir süre cezaevinde birlikte kalan 2 kafadar, 17 yaşındaki kız çocuğuyla birlikte gezmeye çıktı. Kızın erkek arkadaşı, daha önce sabıkası bulunan ve suç işleme potansiyeli bulunan cezaevi arkadaşıyla kızı yalnız bırakarak araçtan ayrıldı. Sabıkalı genç, iddiaya göre genç kıza tecavüz etti. Kızın şikayetçi olmasıyla Ağır Ceza Mahkemesi’nde yargılanan sanık, 13 yıl 4 ay hapis cezasına çarptırıldı. Kararı her iki taraf da temyiz edince devreye giren Yargıtay 14. Ceza Dairesi, sanığın kararını onadı. Daire, sanık ile kız çocuğunu araçta yalnız bırakarak cinsel istismara zemin hazırladığı öne sürülen gencin de cezalandırılmasını istedi. Ağır Ceza Mahkemesi, araçta sanıkla kız arkadaşını yalnız bırakan gencin Türk Ceza Kanununun 39. maddesinde belirtilen ‘suça iştirak’ suçunu işlemediğine karar verdi. Mahkeme, cinsel istismara zemin hazırladığı öne sürülen sabıkalı gence 6 yıl 8 ay hapis cezası verdi. 14. Ceza Dairesi kararı onadı. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı karara itiraz etti. İtirazı değerlendiren Yargıtay Ceza Genel Kurulu, emsâl bir karara imza attı.

Cinsel istismar olaylarında duyarsız kalanların da cezalandırılması gerektiğinin vurgulandığı kararda şöyle denildi:
“Sabıkalı gencin, sanığın katılan mağdureye cinsel istismarda bulunacağını bilerek yanlarından ayrıldığı anlaşılmaktadır. İnceleme dışı sanığın katılan mağdureyle araçta yalnız kalmalarını sağladığı, böylece sanığın cinsel istismar suçuna Türk Ceza Kanununun 39. maddesinin ikinci fıkrasının (C) bendinde belirtildiği şekilde suçun işlenmesinden önce yardımda bulunarak suçun icrasını kolaylaştırdığı kabul edilmelidir. Bu itibarla, haklı nedene dayanmayan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının reddine karar verilmelidir. Oy birliği ile itirazın reddine hükmedilmiştir.”

TCK 39. MADDE YARDIM ETMEYİ KAPSIYOR
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun dikkat çektiği ‘yardım etme’ suçunu kapsayan TCK’nın 39. maddesinde şu ifadelere yer veriliyor:

Suçun işlenmesine yardım eden kişiye, işlenen suçun ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasını gerektirmesi halinde, on beş yıldan yirmi yıla; müebbet hapis cezasını gerektirmesi halinde, on yıldan on beş yıla kadar hapis cezası verilir. Diğer hallerde cezanın yarısı indirilir. Ancak, bu durumda verilecek ceza sekiz yılı geçemez.

Aşağıdaki hallerde kişi işlenen suçtan dolayı yardım eden sıfatıyla sorumlu olur:

Suç işlemeye teşvik etmek veya suç işleme kararını kuvvetlendirmek veya fiilin işlenmesinden sonra yardımda bulunacağını vaat etmek.

Suçun nasıl işleneceği hususunda yol göstermek veya fiilin işlenmesinde kullanılan araçları sağlamak.

Suçun işlenmesinden önce veya işlenmesi sırasında yardımda bulunarak icrasını kolaylaştırmak.”

Sonraki Haber