Meğer Türkiye'de insanlık ölmemiş: Antalyada bir insanlık hikayesi

Galerinin tamamı için tıklayınız

Fazla kiloları ile başının dertte olduğunu ve yalnız başına yaşamanın çok zor olduğunu belirten Z.K., “Tek başıma yaşıyorum. Komşularım yardım ediyor. Geliyorlar sohbet ediyoruz onlarla. Kendi başıma iş yapamıyorum. Çünkü yürüyemiyorum. Temizlik yapamıyorum, çamaşır asamıyorum” dedi. Oturduğu yerden yemeğini yapıp, bulaşıklarımı yıkadığını belirten Z.K., “Komşularım gelip evimin temizliğini yapıyor ve çamaşırlarımı seriyor. Yalnızlık çok kötü bir şey. Soba yakamıyorum, telefonum çaldığında bakmak bile bana ağır geliyor. Kolay bir şey yaşamıyorum, çok zorluklar yaşıyorum ve insanlara bunları anlatamıyorum. Dört duvar arasında yaşamak çok zor. Yardım çığlıklarımın duyulmasını istiyorum. Yaşadıklarımın kimsenin yaşamamasını istiyorum” diye konuştu.

Osmanlı'nın İstanbul'daki 180 yıllık yadigarı zincir kahveci oldu