Saba Tümer gözyaşlarını tutamadı

"Kaldığım eve sabaha karşı Armağan eniştem geldi. 'Çeşme'ye gidiyorum, annen rahatsızlandı istersen birlikte geçelim' dedi ve evden ayrıldık. Annemi kalp krizinden kaybetmişiz. Çok ağladım. Kardeşim Ankara'da okuyordu. 'Ona nasıl söyleyeceğiz?' diye düşündük durduk. O an gerçek hayat başladı resmen. Tüm her şeyin sorumluluğu üstümde kaldı ve hiç bu gitmedi. Eskiden hayatta bir samimiyet vardı, eski alışmış olduğun samimiyetin olmadığı görmek insana bir tokat gibi çarpıyor. Ne yapacağını nasıl yapacağını bilmiyorsun" dedi.