Ceren Hindistan: Hamileyken kemerle dayak yedim

- Çaresizce babasını aradım hemen. Ağlayarak, "Ümit çık gel, Arya kansermiş" dedim. Sonra da yanlış tanı konulduğu söylendi bize. "Hastalık birinci evrede. Yüzde 95 yaşama şansı var. Korkulacak hiçbir şey yok " dediler. "Allaha şükürler olsun" deyip odamıza yerleştik. Babamız ne yazık ki o gün akşam üzeri gelebildi. Beyefendi grand tuvalet giyinmiş, parfümlerini sıkmış, kösele ayakkabılarıyla, çıktı karşımıza. Bir saat durup gitti. Bir gece bile refakatçi olarak kalmadı. Hep arkadaşım Çiğdem yanımdaydı. Neyse... İki gün sonra doktorlar babasıyla beni karşılarına alıp, "Biz 1. Evre sanıyorduk, MR görüntülerini inceleyince 3. evrede olduğunu anladık. Yüzde 50 yaşama şansı var" dediler.