Prof. Dr. Cemil Taşçıoğlu'nun oğlundan duygulandıran sözler

"KULAĞI STOTESKOP GÖREVİ GÖRÜYOR, ELLERİYLE HASTALIK TEŞHİS EDİYORDU" Babasının hastalarına dokunarak, hissederek teşhis ve tedavi yaptığını dile getiren Taşçıoğlu, koronavirüse de bu nedenle yakalandığını düşündüklerini ise, "Koronavirüs farklı ülkelerde vardı fakat Türkiye'ye gelmemişti, ben sürekli babamdan vaka olup olmadığını öğrenmeye çalışıyordum. Babam yok diyordu. Babam hafta sonu hastalanıyor, ondan önceki hafta ben babama telefon açmıştım son durum nedir diye. Ya Salı ya Çarşamba günü sağlık bakanımız tarafından ilk hasta açıklanmıştı. Babam, "Oğlum o hastanın testlerini ben yaptırdım ve hastalık çıktı. Bugün bir tane daha çıktı" dedi. Ben sonradan öğrendim ki, hastalanmadan 10 gün önce babam o hastalardan birine bakıyor ve teste gönderin diyor. Asistana da büyük bir olasılıkla bu kişide de kovid var diyor. Peki babam neden kaptı virüsü? Çünkü babam, hiçbir zaman test sonuçlarıyla karar veren bir adam değil. Babam elle muayene etmeyi seven biri, önce kulağı ile dinleyip, sonra stetoskopu takan bir adam. Önce dokunarak, hissederek, elleriyle hastalığı bulmaya çalışan, sonra testlerle kendi düşüncesinin doğru olup olmadığını çıkartarak testlere başvurur babam. Bundan dolayı büyük bir olasılıkla yine elle muayene ettiği için, virüsü 10 gün önce muayene ettiği o hastadan kaptığı düşünüyoruz. Yoğun bakıma girdiğinde de, akciğerinde o tahribatı görünce, kafasında kendiyle alakalı şüpheler oluyor tabi. Yeni bir hastalık, kimse bilmiyor hastalığı, hocalar bile ilaçları deneyerek tedavi yapıyor. Bunun üzerine diyor ki yoğun bakımda, "Tüm ilaçları benim üzerimde deneyebilirsiniz. Babam hakikaten çok iyi bir doktordu. Bir insan mesleğini eğer farklı yapabiliyorsa, doğuştan bu mesleği edinmiş diye düşünürüm. Babam da bana göre doğuştan doktordu. Çünkü stoteskop görevi görüyorsa kulağı veya elleriyle bir insanın hastalığını teşhis edebiliyorsa, hakikaten teşhisi zor koyulabilen hastalıkları teşhis ediyorsa, bu dediğim gibi doğuştan bir yetenek. Babam işinde, hastanesinde son derece mutluydu. Bu da işini sevmesinden kaynaklanıyor. Doktor olmak, babama mutluluk verdi. Neden iyi bir öğretmen diyecek olursanız, öğretmeyi seviyordu. İnsanlara bir şeyler öğretmenin zevkini yaşıyordu" diye anlattı.