İşlerini bırakıp köye yerleşen 2 kız kardeşten büyük başarı

Ablasıyla birlikte çeltik üreticiliği yaptıklarını söyleyen Fevziye Sakarya da "Biz zaten baba mesleği olduğu için çiftçiliğin içerisinde büyüdük. Bir süre ara verdim, esnaflık yaptım. Daha sonra tekrar çiftçiliğe döndüm. Çeltik üreticiliği babamın zamanında çok zordu ama artık şimdi her şey makineleştiği için daha kolay. Erkek ya da kadın fark etmez herkes rahatlıkla yapabilir. Önceden hiçbir şeyin makinesi yoktu. Bir kanal açılacağı zaman 20 kişi diziliyordu. Ekim yapılacağı zaman elle yapılıyordu. İlaçlama sırt pompaları ile yapılıyordu. Biçim yine elle yapılıyordu. Çünkü biçerdöver diye bir şey yoktu. Elle toplanıp kenara konulup, patoza taşınıyordu. Oradan da öğütülüp tekrar harmanda kürekle kurutuluyordu. Sonra çuvallanıp depoya gidiyordu, yani uzun bir süreç oluyordu. Arazilerin kenarlarına işçiler için büyük çadırlar kuruluyordu. Şimdi ise biz bir hafta gibi bir zaman içerisinde hepsini toplayıp depoya koyabiliyoruz" dedi.